อักษร ละติน คืออะไร

อักษรละติน (Latin alphabet) เป็นระบบสัทศาสตร์หรือแบบหนังสือที่ใช้ในการเขียนและการสื่อสารในภาษาต่างๆ ที่มีใช้ภาษาอังกฤษ, ภาษาสเปน, ภาษาฝรั่งเศส, ภาษาเยอรมัน, ภาษาอิตาลี, ภาษาโปรตุเกส, ภาษาสวีเดน และภาษาอื่นๆ อีกมากมาย

อักษรละตินมีตัวอักษรทั้งหมด 26 ตัวอักษร ประกอบด้วยอักษรพิมพ์เล็ก (ตัวเล็ก) และอักษรพิมพ์ใหญ่ (ตัวใหญ่) โดยเรียกตัวอักษรตัวใหญ่ว่า capital letters และเรียกตัวอักษรตัวเล็กว่า small letters

ตัวอักษรละตินใช้สัญลักษณ์เดี่ยวๆ เพื่อแทนเสียงเสียงเพียงแต่ละเสียง ได้แก่ a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z

อักษรละตินยังมีสระ (vowels) เช่น a, e, i, o, u ซึ่งสามารถร่วมกับพยัญชนะ (consonants) เพื่อสร้างเสียงสะกดออกมาให้เป็นคำ

นอกจากนี้ เครื่องหมายและสัญลักษณ์ก็ถูกใช้ในสะกดคำและในการให้ความหมายให้กับข้อความ ได้แก่ดอกจันทน์ (apostrophe), เครื่องหมายคำถาม (question mark), เครื่องหมายจุลภาค (comma), เครื่องหมายประสาทเสียง (exclamation mark), เครื่องหมายงานหมายถึง (asterisk), เครื่องหมายหักห้าม (slash), เครื่องหมายยกเว้น (hyphen), เครื่องหมายการแบ่งประโยค (semicolon) เป็นต้น

อักษรละตินเป็นระบบสัทศาสตร์ที่มีอิทธิพลมาจากอักษรกรีกและภาษาละตินโบราณ โดยเกิดขึ้นในกรุงโรม และใช้ในสมัยโบราณของอียิปต์โบราณในทวีปยุโรปกลาง อักษรละตินถูกนำมาใช้ในตอนท้ายของสมัยศิลปะและสมัยกรีกโบราณ และส่งต่อเป็นระบบสัทศาสตร์ที่ใช้ทั่วไปในศิลปะและวรรณกรรมยุโรปกลาง

ในปัจจุบัน อักษรละตินถูกนำมาใช้ในการเขียนและสื่อสารในภาษาต่างๆ ทั้งในสื่อต่างๆ เช่น หนังสือ, วิทยาสาร, โฆษณา, เว็บไซต์ และอื่นๆ